دو اثر از سیامک جهانگیری منتشر شد
آلبوم «عشق است و پیداست» با آهنگسازی، اجرای کلارینت و آواز سیامک جهانگیری و کتاب «دستور مقدماتی نِی» منتشر شد.
به گزارش سایت خانه موسیقی به نقل از نای، سیامک جهانگیری، نوازنده نی و کلارینت، آهنگساز، و مدرس دانشگاه، در خصوص آلبوم «عشق است و پیداست» که با آهنگسازی، اجرای کلارینت و آواز ایشان و همراهی سازهای کوبه‌ای بهزاد میرزایی منتشر شده گفت: آنچه پیش روی شماست تجربه‌ای است آشنا بر بستر موسیقی دستگاهی ایران که تنها در روایت آن از سازی دیگر و بیانی دیگر استفاده شده است. به کارگیری ساز کلارینت با مشخصات صوتی ویژه‌اش در اجرای قطعاتی بر بستر موسیقی ایرانی که برای این ساز ساخته و اجرا شده، ضمن ایجاد فضای موسیقایی آشنا از جهتی، با اجرای جواب آواز در بین قطعات، با رنگ صوتی و گستره‌ی صوتی‌اش سعی در ارائه‌ی فضایی دیگرگون در بستر موسیقی آوازی دارد.
وی در ادامه گفت: هدف من از خواندن آوازها و تصانیف نه خوانندگی بلکه خواندن آنچه می‌اندیشم و آنچه می‌خواهم، فارغ از صدایی در گستره‌ی صوتی مرسوم و بیشتر در جهت ارائه‌ی موسیقی درون شعر است از دو جهت: موسیقی کلام و کلمات موسیقایی، که با طراحی آواز تلاش در ارائه‌ی آن فارغ از گستره‌ی صوتی موسیقی آوازی رایج را داشتم با صدایی بین زمزمه و خواندن. از این جهت اجرای بخش آوازی را نیز با این خواسته انجام دادم. و سر آخر دوست عزیزم بهزاد میرزایی نیز با سازهای کوبه‌ای در رنگ‌آمیزی این اثر مرا همراهی کرد.
جهانگیری همچنین در مقدمۀ کتاب «دستور مقدماتی نی» نوشته است: ساز نی، با وجود ساختارِ آکوستیکیِ بهظاهر ساده، دارای پیچیدگیهای بسیار در تولید صدا و اجرای کارگان موسیقی دستگاهی است. بهدلیل وجود همین پیچیدگیها، آموزشِ این ساز، بهمنظورِ کسب مهارت در اجرای کارگان موسیقی ایرانی با بهرهبرداری از تواناییهای بالقوه و بالفعلِ این ساز، میبایست مبتنی بر روشی هدفمند و برنامهریزیشده باشد. کتابِ حاضر، که دستورِ مقدماتیِ آموزش این ساز است، تلاش میکند تا، با درنظرگرفتنِ این موارد، تواناییهای اولیهی هنرجو را تقویت کرده او را برای نواختنِ بخشهای دشوارتر آماده کند. برحسب این ضرورت، این کتاب در دو بخش طراحی و نوشته شده است: در بخش نخست به فراگیری ظرفیتهای تکنیکی ساز بهلحاظِ صدادهی و انگشتگذاری، آشنایی با قواعد نوشتاریِ زبانِ موسیقی، شناخت علائم و کاربرد آنها با نگاه به ساختار، ترکیببندیِ دانگها و مایههای موسیقیِ دستگاهی و انطباق آنها با سازِ نی پرداخته شده است. بخش دوم بر اجرای کارگانِ موسیقی در فرمهای رایجِ سازی و آوازی، بهمنظورِ بهرهبرداری از خصوصیات سازِ نی و ترکیبِ آنها و نیز شناختِ محتوای موسیقیِ دستگاهی متمرکز است.
